" O nasıl bir temas, o nasıl bir dokunuş Yarabbi! "

Ligin başlarında eleştirdiğimiz takımla son 6 haftada 5 galibiyet alan takım arasında futbol kalitesi olarak tabii ki yukarıya bir ivme var ama oyun olarak pek bir şey yok.

siyahlabeyaz | Vasatı aşamadık henüz. Lakin düzgün taktik ve oyuncu düzeninin doğru yönde oluşması, Ve hırslı futbolcu yapısı skorları etkilemekte. Buna kötü oynarken galip gelebilme dürtüsü pozitifse, ‘Şamda kayısı’ denir. İyidir yani. Lakin biz Napolyon kirazını arıyoruz.

İdeal kadrodan yalnızca Ruiz yoktu sahada. Bir de Enkodou ilk 11’de başlamıştı maça. Ve az olmasına ragmen diri bir taraftar vardı statta. İlk 15 dakikada Burak’la girdiğimiz yüzde yüz olmasa da 3 pozisyon var, tamamen Burak’ın hırsına dayalı. Tabi Kayseri kalecisinin başarısını da göz ardı etmemek lazım. Kayseri takımının oyunu yavaşlatacağım diye garip paslar yapması, ve bunu Beşiktaş’a yapıyor olması pahalıya maloldu. Sanki 3-0 galiplermiş de Venedik’te gondola sefasına çıkmışlar görüntüsü veriyorlardı. İşte böyle bir kürek salınımında sahile yanaşıyormuş gibi yapan Burak Yılmaz, Atiba’yı iskeleye çağırdı. Size bir şey söyleyeyim mi? 40 yıllık çımacı halk etmiş. O nasıl bir temas, o nasıl bir dokunuş Yarabbi! 1-0

Atiba’nın bu harika golüyle buz gibi aralık ısınıverdi birden. Sonra stadın elektrikli panolarından anne ve baba adayları için sıcak bir bilgi geldi. Önce bir şey anlamadık ama Gökhan’ın bazukası her şeyi özetliyordu bize. Erkek olursa Gökhan, kız olursa Gönül: 2-0.

İlk yarı 3 olsun da ikinci yarıyı rahat rahat seyredebilelim diye düşündüğüm anda, Burak Yılmaz’ın ceza sahası dışından şık golü geldi: 3-0.

Goller bir yana yayıncı kuruluştan rica edelim, ilk yarının son 5 dakikasını kesmeden versin bize. Öyle enerjik, öyle sinerjik, öyle heyecan doluydu. Anlayın gayri. İkinci yarı keyif yapalım demiştik ya, Beşiktaş tribünleri kırmadı bizi. Mükemmel bir tribün resitali sundu. Biz de maçı bırakıp tribünleri dinledik/seyrettik.

Sonra manava gittik, Napolyon kirazı almaya. O yaz meyvesiymiş daha gelmemiş dediler. Ama tezgahta peril pırı Amasya elması duruyordu. Sulu, kütür kütür.
(Alen Markaryan / Akşam)